Onfrisse geluiden over onfris water in Rio

Het klinkt allemaal niet zo lekker: 99 procent kans op ziekte bij het innemen van drie theelepels water. Met andere woorden: je wordt ziek van het olympische water in de Baai van Guanabara bij Rio de Janeiro! En binnenkort vaar ik daar al een pré-olympisch toernooi.

Het is een goed onderzoek van Associated Press, waar dit uit blijkt, maar wat is er precies nieuw? Iedereen maakt zich nu druk over iets wat we allang wisten. En dat er niet écht iets aan zou veranderen, wisten we ook al. Dus wat is er nou eigenlijk aan de hand?

Het water bij Rio is niet geschikt voor topsporters die er de prestatie van hun leven moeten neerzetten. Niet voor zwemmers in open water, niet voor zeilers, niet voor surfers. Als je de toeristen er niet ziet zwemmen, in die baai, wat is er dan wel goed aan dat water voor sporters?

Voor mij is het geen thema meer. Ik zeg: gooi geen plastic weg, doe iets wat in je macht ligt. Ik zeg: denk om het milieu, de natuur, maak de wereld niet op. Maar dat de open riolen van de favela's, de sloppenwijken, uiteindelijk in die baai uitmonden, had een paar jaar eerder aangepakt moeten worden. Met een deugdelijk riool, ik gun het die mensen. Voor hen is dat belangrijker, gezondere leefomstandigheden.

Nu kan dat niet meer. De mensen die betaald worden om het goed te regelen, de politieke beslissers, hebben beloften niet waargemaakt. Daar kan een olympische sporter zich nu niet meer druk om maken, die moet om zijn prestatie denken. Sporten gaan we toch, ook dáár. Let maar op.

Het is te laat om met de watersport nu nog uit te wijken naar Londen of een ander land, dat zie ik niet meer gebeuren. Ik zal wel zorgen dat ik zo gezond mogelijk ben, dat die ziektekiemen geen grip op Dorremans krijgen. Ik heb al een geweldige adviseur in de arm genomen: mijn moeder!

Wat kan ik anders?

Dorian