24/09/2017, Dorian
Lise en ik hebben een ruime week Nederland. Zij omdat ze bij de goedheiligman en vooral ook bij oma op schoot wilde zitten, ik omdat ik maandag iets nieuws te melden heb. Wat voor nieuws? Laten we het er voor nu op houden dat het écht iets anders is. Meer kan ik er vandaag helaas nog niet over zeggen. Sorry daarvoor : )
We hebben ruim de gelegenheid op Texel te zijn en daar ook wat rust te pakken, dat is best wel eens lekker. Soms zijn bezoeken aan Nederland zó volgeplempt met afspraken dat het eigenlijk niet leuk meer is.
Nu krijg ik de kans om bij te praten met vrienden, waarbij we overigens dezelfde onzin uitkramen als wanneer we elkaar dagelijks zouden zien, stel je daar niet te veel bij voor. Maar het blijft lekker om eens wat meer tijd met ze te hebben.
Ik kan zelf weer even van Texel genieten, wat lang niet altijd zo is. Inmiddels voelt Laguna Beach als thuis. Dáár wonen Sasha en Lise en binnenkort haar zusje, dáár zijn al mijn spullen. Maar ook al is het nat en druilerig, Texel blijft bijzonder. Trui aan, hup... het bos in of het strand op. Wandelen!
Jullie vinden het hier warm voor de tijd van het jaar, maar voor deze koukleum is ruim tien graden allerminst warm. Rillen! In Laguna is het nu ook fris en regenachtig, maar wel nog steeds 20 graden. Die regen kunnen ze daar goed gebruiken trouwens, het is er de laatste tijd belachelijk droog geweest.
Nee, we wonen niet in de buurt van de grote bosbranden rond LA. Die waren ten noorden van de stad, boven het vliegveld. Wij wonen ten zuiden van Los Angeles, op twee uur rijden van de branden. Maar bij ons was het ook droog, om gek van te worden. Ik hing de halve dag boven een dampende kop thee, want ik ben niet zo'n bink qua luchtwegen.
Vorige week zaten we nog in Maui. Het was de laatste vlucht die Sas mocht maken in verband met haar zwangerschap, we hebben er alleen maar gerust. Wel gek dat ik daar de parkeerplaats van Ho'okipa Beach over reed zonder uit te stappen en een plank te pakken. Het is een van de beste spots op de wereld voor windsurfen en waven. Maar dat kon nu dus even niet.
We hebben het heerlijk gehad hoor, niets te klagen. En nu zijn we lekker op Texel, bij vaders en moeders met haar boerenkool en hutspot. Aan het wachten tot maandag...tsja, want dan kan ik vertellen wat ik nu al weet, maar dus nog niet mag zeggen, haha.
Kinderachtig hè!
Dorian
