Het was hier in Laguna Beach vorige week nog 29 graden, maar 's avonds koelt het nu af naar zo'n 12 graden. Niet echt warm dus, vandaar dat ik gisteren hutspot maakte. Het gaat naar kerst, toch een beetje de koude tijd, zoals ik op Texel gewend was.
Als ik op het water ben geweest en nat thuiskom, ga ik douchen en trek daarna exact dezelfde kleding aan. Maar dan droog. Droge slippers eronder, heerlijk. Misschien gek voor een waterrat, maar ik heb helemaal niets met kou. Laat staan natte kou.
Ik zag beelden vanaf de Brunel, een van de twee Nederlandse boten in de Volvo Ocean Race. Gekkenhuis! Rookie Carlo Huisman trok na een shift aan dek drijfnatte kleding uit. Daar was-ie een half uur mee bezig! Watertemperatuur rond de 0 graden, 60 knopen wind en de golven slaan steeds met enorme klappen tegen en over de boot.
Ik mocht ooit met schipper Bouwe Bekking en zijn Team Brunel de Noordzee overvaren, prachtig was dat. Maar nu zijn die zeilers zeiknat en steenkoud, uitgeput. Ik heb er he-le-maal niets mee. Staat zo'n gozer na een paar uur vechten om een beetje te kunnen slapen, zijn spullen weer aan te trekken. Wéér die drijfnatte, ijskoude handschoenen aan. Omdat zijn handen anders écht bevriezen. Mooie beelden, maar mij niet gezien.
Ze hebben de route zelfs wat hoger gelegd omdat er te veel ijs ligt in de Zuidelijke Oceaan. Wat een ontbering. Maar met kerst zijn ze allemaal binnen, mogen we hopen. Lekker warm in Melbourne. Mijn maat Peter Burling is aan boord bij schipper Bouwe Bekking.
Een andere maat van me vaart in de Volvo Ocean op de Mapfre: Blair Tuke. Deze twee Nieuw-Zeelanders hebben samen in de 49'er tussen de Spelen van Londen (zilver) en Rio (goud) alle WK's gewonnen. Ik durf te zeggen dat zij de beste zeilers ter wereld ooit zijn. Maar ook zij kunnen geen ijsschotsen koppen.
Peter en Blair dobberen met kerst in ieder geval niet meer op die koude oceaan. Zelf ben ik dan in Canada, bij mijn schoonfamilie. Lekker skiën in de buurt van Vancouver, af en toe de skins eronder en húp de berg op. Trainen kan je overal, kijk maar naar de lijven in Amerikaanse gevangenissen.
We waren voor Sinterklaas op Texel, kerst en oud&nieuw vieren we dus in Canada. Lekker warm bij het vuur. Een beetje met Lise kletsen over vrede, liefde, zorgzaamheid, haar familie en over de dieren die ook kerst vieren en dus heus niet allemaal gebraden op een schaal liggen.
Kletsen over alles wat moeilijk bereikbaar is als je groot bent, maar wat voor kleintjes totaal vanzelfsprekend is. Kerst is voor sprookjes, voor moois. Dus zal ik de jongste Van Rijsselberghe vertellen dat ook de arme Carlo Huisman met kerst in een lekker dikke warme witte kabeltrui onder de boom zit te genieten. Samen met Mickey Mouse.
Heb een goede kerst allemaal!
Dor