Voorbereiding ISAF WK 2014, trainen en de rest van de dag slap ouwehoeren, heerlijk

Het is een week voor de eerste WK-race hier in Santander, ik slaap op één kamer met de surfende lantaarnpaal: Kiran Badloe. We kijken uit op de haven, een prachtgezicht, maar uitzichten zeggen deze teenager niks. Die is druk met een zere teen.

Hij is nog een paar dagen 19, zaterdag wordt hij 20. Maar dat zou je niet zeggen. Ik vergelijk hem wel eens met mezelf. Als vijftienjarige was ik al een wijs mannetje, maar Kiran is écht een vroeg wijs ventje. Die jongen is al zo volwassen, heeft persoonlijkheid, zelfstandigheid en durft het diepe in te gaan.

Ouwehoeren
We trekken veel samen op. Mijn concurrent voor het Nederlandse olympisch ticket windsurfen weet hoe ik mijn boterham smeer, maar ook hoe ik mijn materiaal kies en hoe ik me prepareer voor een race. Oké, misschien zet ik de laatste momenten voor de start een koptelefoon op mijn oren, maar verder lopen we de hele dag slap te ouwehoeren.

Deze week realiseerde ik me dat ik al sinds januari met 'm op stap ben. Hij haakte in Nieuw-Zeeland aan bij de trainingsgroep en is niet meer weg geweest. Al die tijd was er niet één wanklank. We zijn aan het genieten samen, dát is het gewoon. De hoeveelheid slappe teksten, dat kan alleen in de moedertaal. Je hoeft nergens over na te denken... heerlijk.

Slim
En hij vaart geweldig. Als we trainen, zit hij altijd goed vooraan. Hard, snel, hoog... hij mist alleen wedstrijdervaring. Varend is hij een van de beste jongens, ook slim. Maar een wedstrijd is andere koek, dan komen de ouwe rotten in het vak boven drijven.

Tot het moment dat hij me voorbij gaat, denk ik: 'Gelukkig, ik heb hem achter me'. Dat heeft iedereen die iemand opleidt. Ooit zal hij me verslaan, maar daar zijn wij niet zo mee bezig. We zijn voorlopig blij met wat we doen, ons credo is een hele oude Texelse boerenwijsheid: 'Het loopt zoals het loopt'.

Dorian