We groeien, vooral Sas d'r buik

Het zit de Van Rijsselberghjes mee, we groeien! En dan heb ik het niet over mijn sportprestaties of het grote succes van Sasha's cosmeticalijn. Ik heb het zelfs niet over Lise, hoewel die groeit als kool... ik heb het over de buik van mijn vrouw.

Als alles goed gaat krijgt Lise eind januari een zusje!

We zijn er natuurlijk heel blij mee. Zelf heb ik slechts een kleine vreugdevolle bijdrage geleverd aan het hele gebeuren, de grote planning was in handen van regisseur Sasha Plavsic. Op mijn plank in de golven ben ik de baas, bij de kinderplanning ben ik passagier, zoals ze dat in de autosport noemen.

Sas had in gedachten dat Lise een broertje of zusje moest krijgen en daar was ik het mee eens. Sas heeft Zac, zelf weet ik door Adriaan hoe tof het is om een broer _ of zus _ te hebben. Dat gun ik Lise ook.

Vrijdag hebben we een echo laten maken waarbij het geslacht te zien was. Sas en ik willen het bekend maken. Vorige keer wisten we het niet, dat leidde _ hoe zal ik dit eens vriendelijk zeggen _ tot wat cadeaus waar Lise niet zo heel veel aan had. Zonde.

Ik wist het al voor het WK, maar we wilden even afwachten of alles goed ging en er ook voor zorgen dat ik me in Aarhus op mijn sport kon focussen, wat aardig is gelukt. Eind januari uitgerekend, betekent altijd nog ruim anderhalf jaar vóór de Spelen van Tokyo die op 24 juli 2020 beginnen.

Of het allemaal handig is, qua timing? Tsja, ik deed het eerder hè. Lise was er ook al ver vóór ik naar Rio ging. En dat is _ to put it mildly _ toch ook goed gegaan? Sas staat achter mijn beslissing voor de Spelen te gaan en ze weet wat dat betekent.

Nou dan!

Maar als Texels familieman heb ik ook prioriteiten. Het is helemaal geen keuze, óf de Spelen óf een kind. Ik ga voor Sasha, voor mijn kinderen en doe mijn sport daar full swing bij. Zo moet je het zien. Ik zal er dus zo veel mogelijk zijn voor de kleine en voor mijn vrouw, maar mijn sport er zeker niet bij laten hangen. Integendeel!

Ik was ruim een maand weg toen ik vorige week na het WK thuiskwam. Dat mijn vrouw me graag terug heeft, dat zal wel, maar dat die kleine Lise met haar ruim drie jaartjes zei 'Ik heb je gemist, papa', dat raakte me vol.

Het is prachtig, vader zijn!