​Oranje is niet zo mijn kleur... maar nu even wel

Het is voor sommige sporters de reden van hun olympische deelname: het kledingpakket. Die kleding is hét symbool van de status die in sommige landen bij olympische sporters hoort.

Ik zag ooit beelden van een Mexicaanse springruiter die vooral naast en onder zijn paard hangend het olympische parcours aflegde. In Nederland zal je zoiets niet zien. Daarvoor zijn onze selectiecriteria te zwaar. Je moet nogal wat kunnen wil je naar de Spelen worden afgevaardigd.

Dus zal je een Nederlander ook niet gauw hysterisch zien doen over een olympisch kledingpakket. Zelf heb ik de olympische spullen vorige week gekregen. Samen met mijn coach Aaron heb ik het allemaal zitten bekijken en we stelden vast dat we niet alles zullen dragen.

Maar veel ook wel, al was het omdat we deze kleding moéten dragen. Wij staan onder contract. En dat is helemaal geen drama hoor, ook al zou ik zelf andere spullen hebben uitgekozen. In ieder geval een andere kleur trainingspak. De felblauwe broek en het wel heel erg oranje jack, het past eigenlijk niet zo bij me.

Ik hoef dat niet zo, dat ze me van mijlenver al zien staan: 'Daar heb je hem weer.' Maar ik klaag niet. Er zit een shirt met lange mouwen bij dat wel lekker zit, al vind ik de afbeelding er op, van Rio's skyline, weer kinderachtig. En de polo's zijn wel van een goede, stretchy stof. Die dragen licht en luchtig, comfortabel. Niks mis mee.

Ik heb geen kleding nodig om me olympiër te voelen. Misschien komt het ook door mijn sport, windsurfen, dat ik meer een eenling ben. Onze kleding is van een sportmerk, Asics, maar ik zag de Italianen in een merk dat ik eigenlijk helemaal niet ken van de sport: Armani!

Ach, het boeit me allemaal niet zo. Het is alleen wel onhandig dat ik geen slippers mag dragen. Ik leef normaal gesproken op die dingen, óf op blote voeten. Als windsurfer ben je veel op het strand, dan zijn schoenen alleen maar lastig. Er komt veel zand in.

Maar ik pas me wel aan, zoek een beetje de middenweg. Ook al voel ik me wel vaak een soort buitenbeentje. Als was het omdat ik dingen vaak net even iets anders wil, de neiging heb voor een eigen koers te kiezen.

Maar laatst gingen we met heel Team NL op de foto, en dan heeft het ook wel weer wat hoor, al dat oranje. Gelukkig maar, want ik loop er de komende weken in rond!


Dorian