31/03/2018, Dorian
Ik ben er wel voor, snelle bevallingen. Donderdagavond om 22.48 uur kreeg Sasha weeën, amper 50 minuten later – ik had nog even de auto beter geparkeerd bij het ziekenhuis – was de wereld een heel lief klein meisje rijker: Rhea Aleksandra van Rijsselberghe.
Sas was donderdagmiddag nog even naar de notaris geweest voor wat zakelijke dingen. Om half elf deden we het licht uit op de slaapkamer, 18 minuten later kwamen de weeën om de vier minuten, minder zelfs, en in de VS geldt: dan is het tijd om te gaan.
En nu is ons huis al een paar dagen een roze gemeenschap. We zijn zo ongelofelijk blij met ons kindje. En alles gaat goed. Gelukkig! Dit is niet het moment om het geluk van een vader en een moeder te beschrijven, want onze emoties klotsen over de rand man... het is too much!
Ik kijk af en toe naar Sas en de meisjes – Lise zit werkelijk bóvenop haar zusje – en dan ben ik iedere keer een miljoen keer blijer dan ik ooit over mijn gouden medaille was. Ik weet het, zulke vergelijkingen zijn onzinnig, maar moraliserende regeltjes tellen nu niet: deze vader schreeuwt het van de daken dat hij drie prachtig meisjes heeft!
Onderweg naar het ziekenhuis heb ik donderdag alle rode lichten genegeerd, de vliezen braken in de auto. Rustig de kruisingen overstekend natuurlijk, maar dat kon allemaal ook want het was onrustig weer en laat op de avond... dan is hier geen kip op de weg. Gelukkig maar, anders hadden we op zeker coq au vin gehad.
In het ziekenhuis zei Sas dat ze naar het toilet moest, waarop het personeel haar prompt in een rolstoel zette en de verloskamer inreed. Haha, mijn directrice had niets meer te vertellen. We zijn geweldig geholpen in de kliniek, het liep allemaal vlotjes en Sas en Rhea hadden de hoofdrollen. Ik heb het niet gauw, maar er vloeide een Texels traantje. Wow, wat een vrouw heb ik!
Over de namen: we dachten aan Ray als meisjesnaam, maar dat was 'm niet, vonden we. Toen vond Sasha de naam 'Rhea', uit de Griekse mythologie. Zij verwekte de Olympiërs Hestia, Hera, Demeter, Poseidon, Hades en Zeus... dus toch een olympisch accentje. En Aleksandra is een naam in Sasha's familie, bij de Plavsic'jes. Sas heet zelf Aleksandra Sasha Plavsic, maar nu dus: Van Rijsselberghe, jooooooo!
Zó, dit was even snel een berichtje van mij, ik ga weer even voort als vader. Volgende week maak ik nog wel even een verslagje. Ik weet het, dit gebeurt honderdduizenden keren per uur over de hele wereld, maar als het midden in jouw eigen leven is, voel je je ontzettend dankbaar. Klinkt als de Jesus People, maar zo voelt het echt.
Bedankt voor jullie meeleven en de felicitaties!
Dor
