​Foilen? Graag, maar niet op deze manier

Leerzaam, maar leuk is anders. Het eerste officiële foil-kampioenschap, windsurfen met een draagvleugel, was afzien. Kwa resultaat, 24ste, maar vooral qua wedstrijd. Het sloeg allemaal nergens op.

Ze kunnen de Professional Windsurfers Association net zo goed de Professional Waiting Association noemen. Mán wat liet de organisatie ons vaak aan de kant staan terwijl we best hadden kunnen varen. Frustrerend.

En waarom? Omdat een paar grote jongens, tig-voudige wereldkampioenen in andere surfklasses dan de olympische RS:X, vonden dat er niet genoeg wind stond. En dat luid verkondigden tegen de organisatie die daar vervolgens de oren naar liet hangen. Slappe boel.

Die gasten wilden echt alleen met veel wind het water op. Als ze meer dan drie keer moesten pompen, pasten ze. Sterker, als iemand in het veld aan het pompen was, lieten ze luidkeels weten dat je daarmee de sport ten gronde richtte. Bullshit!

Aaron, Kiran, ik en anderen uit de olympische RS:X-klasse wisten niet wat we meemaakten. Want pompen is ook windsurfen, niet alleen maar keihard gaan bij veel wind. Sommige van die gasten waren ver boven de 100 kilo, dan ga je met weinig wind inderdaad niet hard.

Nee, ik vond het geen doorslaand succes, ik denk dat deze nieuwe sport een betere competitie verdient want dit gaat zo geen olympische klasse opleveren. En dat is, in de basis, wél wat ik wil. Ik vind foilen écht tof en denk dat het de toekomst heeft.

Niet voor niets vroeg ik kort geleden World Sailing, de club die daar over gaat, om voor 2024 niet wéér de RS:X als olympische klasse aan te wijzen, zoals ze van plan waren in al hun wijsheid. Ook al ben ik zelf twee keer wereldkampioen en twee keer olympisch kampioen met de RS:X geworden, ik pleit voor de foil.

Eigenbelang? Nee dus. Foilen heeft de toekomst, jongeren kunnen met minder geld met deze sport beginnen, het spreekt ze ook meer aan omdat je door die draagvleugel uit het water opstijgt, als het ware. Je gaat ook al gauw snel. Het is gewoon leuker.

Zou een hordenloper 's ochtends wakker worden en denken 'ik ga vandaag lekker over horden springen'? Die gaat toch ook liever in het bos hardlopen, als-ie zijn hartje volgt. Zonder die hinderlijke obstakels? Dat zou ik denken, in ieder geval. Dus waarom de RS;X als je de fun van de foil kan beleven?

Ik had nieuw materiaal dus was niet snel deze week, had mijn zaakjes gewoon niet voor mekaar. Maar ik hoop dat er in mijn leven nog veel goede competities op de foil volgen, ook al zal ik me komend jaar toch vooral richten op Tokyo, de Olympische Spelen van 2020. First things first. 

Dorian

(Nog een paar dagen trainen in Italië en dan naar Texel voor WAVES. Ik vertel in mijn volgende blog meer over mijn festival. Gaat helemaal top worden!)