Geen Spelenspanning, maar het begint allemaal wel samen te vallen

Over drie maanden zijn de Spelen en mij wordt veel gevraagd of de spanning toeneemt. Nee. Want we doen iedere dag wat we al jaren doen. En hier in Rio, waar we nu trainen, merken we er ook niets van.

In ieder geval niet waar wij zitten, in een huis aan de Baai van Guanabara. Dat is de plek waar het in augustus gaat gebeuren. Het water is volgens mij nog net zo vies als een half jaar geleden. We hebben af en toe nog steeds plastic tassen aan onze vinnen en als het na een zware regenbui niet waait is het qua stank geen pretje, dus tsja....

Laatst zei iemand over dat plastic in het water dat alle zeilers daar last van hebben. Dat vond ik raar. Alsof het dan niet erg is, omdat we er allemaal last van hebben. Duh! We zouden toch geen olympische wedstrijd moeten varen op een plaats waar tassen aan vinnen blijven hangen? Max Verstappen rijdt toch ook niet op een circuit met spijkers in de bochten?

Wat anderen ook zeggen, hoe hard sommigen er misschien aan werken om het schoon te krijgen, als ik de effecten daarvan niet zie, zal ik er op blijven hameren dat het schoner moet. Ik heb A gezegd en zal ook B zeggen, ook al is dat minder 'convenient', minder comfortabel.

Dussss. Op de Copacabana of de Ipanema is ook nog nergens een olympisch beachvolley-stadion te bekennen en naar de Olympische gebouwen gaan, het atletendorp bekijken, doen we ook niet. We zijn toch echt wel gewoon aan het trainen, bezig met wat we moeten doen. De olympische trilling ontbreekt nog.

Maarrrrrrr... ik merk wel dat de dingen op hun plaats gaan vallen. Fysiek, mentaal, het gaat gewoon hartstikke lekker. Mijn coach Aaron schermt me steeds meer af voor verplichtingen, ook op mediagebied. Dat is wel prettig want zelf zeg ik te graag ja. En ik ben superblij met Kiran. Hij geeft me iedere dag competitie, maakt me beter.

De komende maanden, zeker na de Delta Lloyd Regatta in Medemblik van 24 tot en met 28 mei waar ik zal zijn en iedereen hoop te zien, wil ik jullie hier meenemen naar allerlei aspecten van de Spelen. Voeding, training, kleding, materiaal, pers, mijn tegenstanders, de Nederlandse teamgenoten... álles!

Na het goud van Londen 2012 heb ik altijd gezegd dat vooral de reis er naartoe zo mooi was. Daarom laat ik jullie op deze plek graag meebeleven wat ik meemaak de komende tijd.

Blijf bij me!

Dorian