​Interviews kunnen zelfs bijna spannend zijn

Windsurfen is geen hele grote sport. En helemaal geen enorme kijksport. Als was het omdat de baan vaak ver van de kust af ligt. Dus zo heel veel journalisten zie je ook niet bij het windsurfen.

Maar áls ze er zijn, is het gezellig. Ik heb er geen moeite mee, de journo's. Ze zitten alleen allemaal al een paar jaar ongeveer op hetzelfde verhaal, alsof Dorian het goud in Rio gewoon even ophaalt, wat natuurlijk niet zo is.

Maar verder is het ok allemaal. Ik zie de pers een beetje als een instrument. Als je van deze sport wil leven, zal je een naam moeten opbouwen om sponsors te trekken. En dat kan alleen via de pers. In de kranten, de bladen, op tv en de radio... je moet je overal laten zien.|

Hier in Rio zullen we als sporters weer redelijk afgeschermd van de pers leven. Dat kan ook niet anders, je moet echt met je sport bezig zijn, daar kan je niet veel andere dingen bij aan je hoofd gebruiken. Ik heb de laatste maanden, na de Delta Lloyd Regatta, de aantallen interviews sowieso al teruggeschroefd. Eigenlijk doet Aaron dat, mijn coach. Hij weet dat ik liever ja dan nee zeg. Hij zegt nee voor mij.

Wat voetballers vaak doen, doorlopen, nietszeggende antwoorden geven, eigenlijk gewoon een beetje onvriendelijk zijn, daar kijk ik met afschuw naar. Ga er dan niet staan! Tuurlijk zijn die vragen allemaal hetzelfde, maar ga daar dan anders mee om. Gedraag je, foei.

Laatst werd ik door CNN geïnterviewd, die hadden hun zaakjes erg goed voor mekaar. Wisten alle details over me, alles wat ik ooit had gezegd. Waren geweldig goed voorbereid. Dat vind ik dan wel leuk. En met de Volkskrant had ik een interview dat over veel meer dan alleen surfen ging. Soms zijn interviews bijna spannend.

Journalisten kunnen je ook aan het denken zetten, door hun vragen. Aaron en ik hebben er wel eens iets van opgestoken in ieder geval. Ik vind het wel leuk als ik een connectie heb met een journalist. Maar vaak heb je die ook niet en zit je je eigenlijk te vervelen.

We hebben wat richtlijnen van NOCNSF gehad, voor het doen van uitlatingen. Normale dingen, vind ik. Het komt er eigenlijk op neer dat we ons als sporters op onze sport moeten focussen en niet op randzaken. We mogen dus best een mening hebben. Ik zeg het maar vast, voordat allerlei mensen denken dat we de mond gesnoerd krijgen.

Moeten ze ook niet doen trouwens, mij de mond snoeren, want dan krijgen ze met moeders te maken. 'Jij mag altijd voor je mening uitkomen', leerde ze me toen ik klein was. Sindsdien doe ik dat.

Dorian