Juichen en joelen in een Texelse boet

De typische boerenschuur, met een afgeplatte zijde, doet normaliter dienst als demonstratie- en proefplek voor vader Van Rijsselberghes professie: aantonen dat je groenten kan telen op zilte (zoute) grond. Er was beeld, er was een door de familie en vrienden voorbereide maaltijd en er was de sfeer die hoort bij een gezin dat een olympisch kampioen herbergt. En er was oma Van Rijsselberghe, trots als een pauw op haar kleinkind.

Wie ontbrak in het zaaltje was Dorians broer Adriaan, ook een getalenteerd windsurfer. Waar de olympisch kampioen er vanuit ging dat zijn hele familie thuis was gebleven, vloog Adriaan de zaterdag na de beslissende vierde racedag, toen het goud feitelijk al binnen was, alsnog naar Rio. Dorian is de Nederlandse atleet die door het elektronicaconcern Samsung wordt ingezet voor de '360 graden-campagne' rond het nieuwste telefoontoestel van dit bedrijf. In die campagne bracht een onverwacht, emotioneel wederzien van Dorian met zijn broer vanzelfsprekend een extra dimensie.

In de boet spraken de aanwezigen in superlatieven over de oude én de kersverse olympisch kampioen. Enkele van Dorians vrienden verhaalden over de onmogelijkheid tegen hun vriend te surfen. Je was 'm steeds kwijt, herinnerden zij zich. Een ghost (geest) werd de Texelaar daarom genoemd. Moeder Geertje kon er om lachen: 'Dat had hij thuis ook, dan was ik 'm ineens kwijt. Dan was hij er nog wel, maar zat-ie zomaar heel ergens anders iets te doen zonder dat ik het door had. Dat had hij van kleins af aan al.'

Dezelfde moeder en vader die hem met twee benen op de grond hebben gehouden tijdens de opvoeding, die hun kind hebben geleerd dat hij niet het succes maar het plezier voorop hoort te zetten, hadden deze zondagavond toch zelf ook even moeite de enorme trots te verbergen. Marc probeerde uit te leggen waarom zijn zoon de beste windsurfer van de wereld is. 'Dorian is van de wind gaan houden en de wind van hem. Hij kan schakelen met de elementen, onder alle condities. Hij doet dat onbewust, het is een natuurkind. Dat is iets heel bijzonders.'

Terwijl een fikse keukenploeg de aanwezigen van een hoogwaardige maaltijd voorziet, mede bereid met de zilte producten van Van Rijsselberghe sr, vaart het Texelse uithangbord 'pur sang' in Brazilië naar de bekroning van zijn hegemonie in het windsurfen. Nog tijdens de race, ver vooraan varend, permitteert Dorian zich al een groetgebaar naar de internationale camera's. Zijn familie en vrienden in de boet juichen en lachen. Als hij aan boord bij de echte koning ook nog eens hugs deelt met het hele koninklijke gezin, is het gejoel in de boet niet van de lucht.

Binnenkort zal Texel deze beroemde 'zoon' weer ontvangen met een groots medaillefeest zoals vier jaar geleden. Op het strand, de plek waar het talent zich ontpopte, waar de liefde voor de elementen ontstond omdat zijn vader en broer ook op een plank met een zeil stonden, dáár zal Dorian van Rijsselberghe wéér zijn liefde verklaren aan de sport, aan zijn eiland en aan zijn naasten. De vreugdevolle sportman zal, net als in Rio, ook dáár zijn toeschouwers weer charmeren.